قطعه ای از پر پرواز کم است
یازده بار شمردم و یکی باز کم است
این همه آب ک جاریست نه اقیانوس است
عرق شرم زمین است ک سرباز کم است...
آقا نمیدونم چی شده ی خط درمیون این وبلاگها باز نمیشن
چرا مسئولین توجه نمیکنن آخه
شمام همچین موشکلی دارین یا ما منطقه محرومیم!؟
این آدرسای بلوگفا ارر میدنا...
ما امامی داریم زنده،بینا دل،همواره حاضر...
چون خالصانه فرا خوانده شود آید و راه نماید...
مشکل گشاید و غم و درد زداید
*****
ای بهترین پدر!ای مهربانتر از مادر!ای خوبترین یاور!ای پشتوانه تر از برادر!
سلامت میکنم،دعایت میکنم،صدقه میدهم و منتظرت میمانم...
*****
از دستهای تو تا آسمان راهی نیست!
دستانت را ب آسمان باز کن!
بر پیامبر صلی الله علیه و آله وصلم و خاندان پاکش درود فرست و فرج او را از آسمانیان بخواه!
*****
یا صاحب الزمان!
امان ز لحظه ی غفلت ک شاهدم هستی...
*****
خداوندا!
استجابت کن دعای مرا،
مسوزان نهال آرزوی مرا،
ک تنها دولت حجت تورا خواهانم...
*****
حضرت علی علیه السلام:"آه ک چ شوقی ب دیدن روی مهدی دارم"
تو چطور !آیا میلت ب او هست؟
اگر اینگونه است امروز مراعات اورا بکن...
*****
نچه گوندی هاوانون سویوخلوقونی احساس الیرم ...
آقاجلارون خوشگل و رنگارنگ یارپاقلاری بالا بالا بیر رنگ اولور و سوئوشور...
اورگیم چوخ داروخار بو فصلین گوزللیخلرینه ک هم منی باش اوسته و باش آشاقیا المیشدی....
بو گوننرده بوقدر یردن و گویدن عکس سالموشم ک گلین گورون...(نچدنسینی کی گورستمیشم بلزه...)
اورگیم ایستیر قدم ووراندا بیدنه بیدنه یارپاقلاری ییقیشدیرم(آخه چوخ گوچکدیلر)
اگه چوخ ایستسز سیز د احساسیزی بو فصلدن منه دیه بیلریز ک سیزین نظریزیده بو فصلدن بیلم...
ان شاالله ک گچن گونلر و گلن گوننر بلزه خوش گچه و شاد یاشیسیز همیشه ...
اوزوزدن ییلیگ اولون...
نچه گون باش ووراممام بلزه(چوخ بله باش ووروردوم حامیه)
ایستیرم مثلا درس اوخیم
خلاصه اوز بویوکلوقوزه باقوشلوئین منی...
................
این عکسه واسه امروز صبه...
مثل هر بار برای تو نوشتم:
دل من خون شد ازین غم، تو کجایی؟
و ای کاش که این جمعه بیایی!
دل من تاب ندارد، همه گویند به انگشت اشاره،
مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد؟
تو کجایی؟ تو کجایی...
و تو انگار به قلبم بنویسی:
که چرا هیچ نگویند
مگر این منجی دلسوز ، طرفدار ندارد ، که غریب است ؟
و عجیب است
که پس از قرن و هزاره
هنوزم که هنوز است
دو چشمش به راه است
و مگر سیصد و اندی نفر از شیفتگانش ، زیاد است
که گویند
به اندازه یک « بدر » علمدار ندارد!
و گویند چرا این همه مشتاق ، ولی او سپهش یار ندارد!
جواب امام زمان:
تو خودت!
مدعی دوستی و مهر شدیدی که به هر شعر جدیدی،
ز هجران و غمم ناله سرایی ، تو کجایی؟
تو که یک عمر سرودی «تو کجایی؟» تو کجایی؟
باز گویی که مگر کاستی ای بُد ز امامت ، ز هدایت ، ز محبت ،
ز غمخوارگی و مهر و عطوفت
تو پنداشته ای هیچ کسی دل نگران تو نبوده؟
چه کسی قلب تو را سوی خدای تو کشانده؟
چه کسی در پی هر غصه ی تو اشک چکانده؟
چه کسی دست تو را در پس هر رنج گرفته؟
چه کسی راه به روی تو گشوده؟
چه خطرها به دعایم ز کنار تو گذر کرد
چه زمان ها که تو غافل شدی و یار به قلب تو نظر کرد...
و تو با چشم و دل بسته فقط گفتی...
تو کجایی!؟ و ای کاش بیایی!
هر زمان خواهش دل با نظر یار یکی بود، تو بودی...
هر زمان بود تفاوت ، تو رفتی ، تو نماندی.
خواهش نفس شده یار و خدایت ،
و همین است که تاثیر نبخشند به دعایت ،
و به آفاق نبردند صدایت
و غریب است امامت
من که هستم ،
تو کجایی؟
تو خودت کاش بیایی
به خودت کاش بیایی...!