عید هرچه بزرگتر باشد، شور و شادی و شعفش نیز بیشتر است. طبیعی است هر کسی در بزرگترین عید زندگانیاش، بهترین جشنها را بگیرد، بیشترین خرجها را نموده و بهترین عیدیها و هدیهها را تقدیم کند.
اما به راستی کدام عید از همه عیدها بالاتر است تا بهترین مراسمها، مهمانیها و جشنهایمان را در آن روز برگزار کنیم؟
بهتر است پاسخ را از پیامبر عظیمالشان خود که قرآن او را اسوه و الگوی بشریت معرفی کرده بشنویم که فرمود: بالاترین عید امت من غدیرخم است.1
آری غدیر_ روزی که حتی ملائک خدا در آسمان به جشن و سرور میپردازند - بزرگترین عید امت اسلامی است و هرکس خود را امت رسول خدا صلی الله علیه وآله میداند باید بزرگترین عیدش را غدیر دانسته و به گونهای رفتار کند که همگان بزرگ شمردن این عید را در گفتار و رفتارش مشاهده کنند.
از این رو امت اسلامی میبایست، برای اثبات وفاداری به خاتم پیامبران، این روز را از همه روزهای دیگر بیشتر دوست داشته، با شور و نشاط مضاعفی بوده و چندین برابر اعیاد دیگر به این روز پرداخته و قدرش را بدانند.
اصلا عیدغدیر، فراتر از امت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است. آنقدر عظیم است که امام صادق علیهالسلام فرمود:روز غدیرخم عید بزرگ خداست، خدا پیامبرى مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته است.2
برای همین است که اهل بیت علیهمالسلام توصیه کردهاند؛ در این روز به امور مادی خانه و خانواده خود توسعه و به دیگران بخشش و انفاق و عیدی بدهید.3 این کار خیلی هم ارزش دارد تا آنجا که امام صادق علیهالسلام فرمود: بخشش یک درهم به برادران با ایمان و اهل معرفت، در روز عید غدیر برابر با بخشش هزار درهم است، بنابراین در این روز به برادرانت انفاق کن و هر مرد و زن مؤمن را شاد گردان.4
چه خوب است نقطه شروع سالمان، روز تکمیل شدن دین، روز عیدغدیر باشد تا با تمسک به ولایت و مِهر امیرمومنان علی علیهالسلام زندگی یک سال خود را رقم بزنیم. حیف است که دَم از محبت مولای متقیان بزنیم، اما عیدِ بزرگِ ما، عید انتخاب و انتصاب الهیِ مولایمان به ولایت و امامت نباشد.
حال که اینگونه است با یک یا علی به استقبال عید بزرگ غدیر برویم و با عمل خود به همگان ثابت کنیم که ما این عید بزرگ را بر تمام اعیاد ترجیح می دهیم. اصلا" بیایید عید غدیر خانه تکانی کنیم، هم خانه تکانی جسم و هم خانه تکانی جان. هم از در و دیوار خانه گرد و غبار بگیریم و هم، گرد و غبارِ کینه،کدورت و عداوت را از خانه دل پاک کنیم تا دشمنیها به دوستی، ناخوشیها به خوشی، دوریها به نزدیکی و پژمردگی و خمودی به نشاط و سرزندگی تبدیل شود.
اما نکتهای که باید به آن توجه نمود این است که برای این عید بزرگ، باید دست به کاری بزرگ زد و عملی درخورِ شأن آن، انجام داد. باید عطر این عید را به شامه همگان رساند و شیرینی این روز عزیز را به ذائقه دیگران هم چشاند. برای این روز کارهای زیادی به ذهن خطور میکند امادر این میان "وقف" چیز دیگری است.
میتوان با وقف برای بزرگداشت عیدغدیر، زمینه بزرگداشت ابدی و همیشگی این روز بزرگ و سرنوشتساز بشریت را فراهم نمود. میتوان کاری کرد که بساط جشن و سرور این روز برای همیشه پابرجا باشد و مقدمات این برنامهها را از قبل مهیا نمود.
وقف برای غدیر، خادم دائمی مکتب غدیر بودن است. واقف چه زنده باشد و چه رخت از این دنیا بسته باشد در حال برگزاری مراسم جشن و سرور غدیر است.
وقف برای غدیر، اعلام شادباشی است به وسعت تاریخ. به جا گذاشتن سنگِنشانی از عشق به ولایت امیرمومنان است. برافروختن چراغ محبتی است که تا ابد روشن بوده و فراروی آیندگان نیز قرار گرفته و مسیر غدیر را نشان می دهد.
با وقف برای برگزاری مراسمهای جشن عیدغدیر و ترویج شادمانی و سرور در این روز میتوان، قرارگاهی به وسعت تاریخ برای احیای این سنت حسنه که پیامبر امت آن را بزرگترین عید برشمرده است، ایجاد نمود.
1- عن الصادق(علیه السلام): ... و لدرهم فیه بالف درهم لاخوانک العارفین،فافضل على اخوانک فى هذا الیومو سر فیه کل مؤمن و مؤمنة. مصباح المتهجد: ص 737