کلاف کاموایی را در نظر آورید که یک شاخه ی پر از خارگل نسترن را در آن فرو کرده اید؛اکنون سعی کنید این شاخه را از آن خارج سازید به گونه ای که نه شاخه و نه کاموا آسیب نبینند؛
تقریبا غیرممکن است،زیرا قطعا تعدادی از خارهای آن شاخه کنده شده
و اندکی از کاموا نیز با گیر کردن به آنها ریش ریش می شود؛
ضمن آنکه زمان بسیار زیادی را باید صرف کرد و حتی ممکن است دست شما نیز آسیب ببیند.
مجددا همان کلاف را در نظر آورید که یک عدد میل بافتنی درون آن فرورفته و در لابلای آن پنهان شده است،حال سعی کنید میل را از آن خارج سازید!
بله در زمانی بسیار کوتاه بدون هیچ زحمت و آسیبی این امر محقق خواهد شد.
مَثَل انسانی که در طول عمر غرق دنیاست و گرفتار وابستگیهای آن،مَثَل شاخه ی خار درون کلاف است؛
این انسان هنگام خروج از دنیا به سختی می تواند از وابستگی های خویش جدا شود و در نتیجه جان کندن برای او بسیار سخت خواهدبود.
ولی مَثَل شخص مؤمن مَثَل آن میل بافتنی است؛گرچه او در دنیاست ولی وابستگی به آن ندارد و از این رو به راحتی از این عالم کوچ کرده و خارج می شود.
منبع:پرواز تا بینهایت