نویسنده: زهرا مرادی ( کارشناس ارشد MBA؛)
بهترین سلام‌ها و آسمانی‌ترین درودها بر تو ای دلنوازترین رایحه‌ی خلقت، عصاره‌ی رحمت، آورنده‌ی خیر و برکت.
ای دردانه‌ی ودود، ای محبوبه‌ی محمود و ای بانوی بانوان؛ پدرت ما را بشارت داد اگر با توجه بر تو درود فرستیم، خداوند ما را می‌آمرزد و در بهشت، همنشین پدرت می‌سازد.[1]
ما که هیچ، همه‌ی خلقت هم جمع نشوند نمی‌توانند توصیف کنند همنشینی با فخر آسمان و زمین چه طعم و عطری دارد؛ اما حتی با زمزمه‌ی این کلام پدرتان هم دهان‌مان شیرین می‌شود.
برای ما که در روزگار حضور پدرت نبودیم، تصوّر زیارت قبر مطهرش نیز شهدی است گوارا؛ چه رسد همنشینی با او. برای ما که دیدنِ رحمت عالمیان در خواب هم رویایی است شیرین، همنشینی با پدرتان یعنی حیات در برابر ممات؛ یعنی خودِ خودِ بهشت؛ بهشت هم نه، بالاتر از آن. که او خود، مقصود خلقت بهشت بوده و هست.[2]
اما این را خوب می‌فهمیم همنشینی با پیامبر هرچه که هست حتما منتهای پاداش و مقامی است که یک مخلوق می‌تواند بدان دست یابد. چراکه تو آنچنان نزد خدا و فرستاده‌اش محبوبی که برای یاد کننده و درود فرستنده‌ات هم جایگاهی ویژه در خلقت در نظر گرفته شده.
فاطمه جان، ای بهشتی‌ترین مولود هستی، ای درّ درخشان آفرینش، ای ماه تابناک آسمان هدایت، سلام گفتن از روی خضوع بر تو و خاندان پاکت، تمام دارایی ماست. هرچند در برابر بلندای مقام‌تان به هیچ می‌ماند اما نشان از محبتی دارد که خدای رحمان در جان‌های‌مان از شما نهاده.
پس صمیمانه‌ترین درودها بر تو ای دختر برترین بندگان خدا، نه به طمع بهشت؛ بلکه به امید همنشینی با شمایی که خداوند همه‌ی خلقتش را به طفیلی وجودتان آفرید.[3]
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الزَّهْرَاءِ الزَّکِیَّةِ الْمُبَارَکَةِ الْمَیْمُونَةِ خداوندا بر زهرای پاک و مایه‌ی برکت وخوشبختی [عالمیان] درود فرست
صَلَاةً تَزِیدُ فِی شَرَفِ مَحَلِّهَا عِنْدَکَ درودی که سبب ازدیاد شرافتش نزد تو
وَ جَلَالَةِ مَنْزِلَتِهَا لَدَیْکَ و ارتقای جایگاهش پیش تو گردد
وَ بَلِّغْهَا مِنِّی السَّلَامَ [4] واز جانب من او را سلام رسان (به او بگو که من با او در سِلم و دوستی هستم و تسلیم حقیقت اویم)