حلم ناشی از عقله و وقتی اتفاق میفته ک کسی فعل بدی رو نسبت ب ما انجام میده و ما نمیخوایم تلافیش کنیم(مجازات عمل کسی را انجام ندادن)
اگر این رفتارمون بواسطه ی عقال کردن(بستن) نفس و ن از روی ناتوانی باشه و همچنین با این دید ک در آینده توسط ما یا دیگری ب عقوبت میرسه نباشه،در این صورت فعل ما ناشی از حلمه...
اما اگه ب این دلیل ک کاری از دستمون برنمیاد یا ب امید اینکه خداوند ب سزای رفتار ناپسندش خواهد رسوند، با اون برخوردی نکنیم،در واقع صبر ب خرج دادیم و ب انتظار تنبیهش نشستیم...
حالا باید ب اعمالمون نگاه کنیم ببینیم صبوریم یا حلم داریم در برخورد با اطرافیانمون...!